Te bereiken via: mennobartelse@fotoacademie.nl

 

Kun je jezelf kort voorstellen?

Ik ben Menno Bartelse, via de muziek ben ik in de fotografie terecht gekomen. Ik wilde als “gitarist” de muziekwereld ook op een andere manier vastleggen. Dit is de reden dat ik in 1997 de vakopleiding fotografie aan de Fotoacademie ben begonnen.

In mijn 2e studiejaar was ik de huisfotograaf van Tivoli in Utrecht. Dat was een fantastische tijd, maar ik kwam er al snel achter dat daar voor mij weinig fotografische uitdaging in zat. Na veel omzwervingen ben ik in de landschap/lokatie fotografie beland omdat ik daarmee toch het beste mijn eigen verhaal kwijt kan, maar ook dat kan zo weer veranderen.

Na veel assisteren bij diverse (reclame en mode) fotografen tijdens mijn studie ben ik naast de fotografie ook in de beeldbewerking beland.

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

© Menno Bartelse

Wanneer en hoe is bij jou de liefde voor fotografie ontstaan?

Rond mijn 14e of 15e kreeg ik mijn eerste camera en begon ik de wereld om mij heen wat vast te leggen. De echte interesse voor het vak kwam een paar jaar later. Ik kan niet echt een reden of omslagpunt bedenken, de interesse was er al en geleidelijk wilde ik er meer van leren.

Ik vond creëren veel leuker dan leren dus was het voor mij een logische stap om iets creatiefs te gaan studeren. Ik had de keuze tussen het conservatorium en fotografie en dat laatste is het geworden. 

 

Hoe lang werk je al als mentor voor de Fotoacademie en wat doe je dan precies?

In 2001 (in mijn laatste jaar aan de fotoacademie) ben ik begonnen als mentor aan de fotoacademie.

Als mentor begeleiden wij studenten van alle niveau’s naast hun lessen met de opdrachten, eigen werk, persoonlijke ontwikkeling, het werken in de studio’s en achter de computer. Dus eigenlijk alles waar naast de lessen meer behoefte aan is.

 

Waar let je op bij het beoordelen van foto’s en is er een bepaalde serie van een student die je altijd is bijgebleven?

Bij het beoordelen van een serie vind ik het belangrijk dat de beelden overeenkomen met het verhaal dat de student er bij vertelt. Pas als er een duidelijk kader is waarom een serie gemaakt is kan ik het goed beoordelen. Daarnaast vind ik het heel belangrijk dat een student dicht bij zichzelf blijft en werkt vanuit zijn/haar hart. Hoe meer je alles naar jezelf toe trek hoe leuker het voor jezelf wordt om opdrachten uit te voeren en daardoor vaak ook beter.

Na 20 jaar mentorschap zijn mij gelukkig heel veel series bijgebleven. Specifiek 1 noemen vind ik lastig en doet ook afbreuk aan al die andere.

 

Wat vind je het leukste aan het mentor zijn?

De plekken waar iedereen me mee naar toe neemt, zowel in het hoofd als in beeld.

 

Werk je op dit moment aan een persoonlijk project en/of veel in opdracht? Kun je er kort iets over vertellen?

Een aantal jaar geleden ben ik me meer gaan richten op beeldbewerking en printen voor andere fotografen en daardoor kwam de fotografie wat stil te liggen.

Maar dat wil niet zeggen dat ik er niks meer mee doe, maar in plaats van dat ik op zoek ga naar projecten kom ik ze nu meer tegen. Ik ben in de fotografie altijd bezig geweest met de relatie tussen mens en natuur, wat natuurlijk al een hele rare is. Dat is ook een onderwerp dat ik dagelijks om me heen tegenkom, en alles wat ik fotografeer heeft daar mee te maken.