Inzendingen: Finding security in uncertain times

Evelien Dommerholt, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Deze periode vraagt om een stap terug te doen. Even de telefoon uit het zicht, even rust. 

Maar toch, juist die telefoon die we zo vaak vervloeken is nu de poort naar contact, een stukje zekerheid om niet alleen te zijn.

Berger | Haselager

'We zijn allemaal op zoek, we tasten in het duister. We worden teruggeworpen op ons zelf, maar zijn niet alleen. Fysiek leven we op afstand van elkaar maar in gedachten zijn wij samen.’

Lisa Klaassen

We leven in een tijd waarin we kwetsbaar zijn. De veiligheid van ons lichaam bevragen. Andere relaties opbouwen. Met veel onzekerheid: “Is het nieuwe vaccin van bedrijf X niet gewoon ‘de Coca Cola’ onder farmaceutica? Zijn wij proefdieren?” Ik vind veiligheid in het bijzijn van mijn konijn, die veiligheid bij mij zoekt.  

Ik heb bewust gekozen voor een zwart-wit foto. Deels is het een expressie van mijn behoefte aan eenvoud en rust. Anderzijds wil ik laten zien dat we te maken hebben met verdeeldheid; meningen zwart-wit (en dat is ook maar een mening). Mijn streven naar sterke contrasten, scherpe lijnen en veel structuur moeten dit ook verbeelden. Naaktheid staat symbool voor kwetsbaar zijn. Het konijn is wat letterlijk en symboliseert mijn vraag of wij proefdieren zijn en onze relatie met dieren.

David Small

Desperately seeking any momentarily escape from isolation.

Robin de Vette, eerstejaars student Opleiding tot Fotograaf

Naar buiten gaan wordt verlangt.

Maar binnen blijven steeds verwacht.

Door glas wordt gecommuniceerd.

Aanraken mag niet.

Kijkend door het raam,

naar de wereld, 

dichtbij, 

maar ook ver weg, 

wordt er gewacht.

Astrid Huis, alumna

Zullen we samen koffie drinken? Het lijkt zo’n simpele vraag. Maar wat als het dat niet is? Wat als er niemand is om een kopje koffie mee te drinken?

Natuurlijk is het prettig om zo lang mogelijk zelfstandig te wonen. Het kan ook eenzaam zijn. Zeker in deze tijd. Hoe fijn is het dan als er iemand is om even mee te praten.

Susanne Stange

Nog nooit zaten we zoveel thuis. Om te werken, om te leren, om te vermaken en om te vervelen. Wie alleen naar buiten gaat als het moet is een held. In de eerste instantie wordt er naar verlangd. Een thuis isolatie. Een paar werken lang netflixen, heerlijk een thuis vakantie. Dit werd tijdens de lockdown toch anders. De verveling slaat toe en sociale contacten worden gemist. 

Paul Hendriksen, eindexamen student Opleiding tot Fotograaf

Stilte

Aize Schipper

Alleen, somber opzoek naar zekerheid, terwijl donkere wolken zich samenpakken.

Till Schmitz

Face uncertainty - and embrace it. 

Petra van Velzen, alumna

de projectie zelfst.naamw. (v.)
Verbuigingen:   projecties
1) (ook) het optisch projecteren van figuren op een scherm
2) afbeelding van een voorwerp, vlak of lijn op een vlak volgens bepaalde regels
3) het psychisch proces wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders

Bert Peerboom

Zelf iets ondernemen als oudere in deze onzekere tijden is bijna onmogelijk, vaak beperkt tot het opgesloten zijn in je eigen wereld onder de vleugels en goede bedoelingen van de zuster van de thuiszorg.

Inge Muis

Voor mij is familie (waar ik altijd op terug kan vallen), de natuur (die gelukkig altijd overwint) en het gevoel van ruimte (opladen) het belangrijkst in deze tijd, eigenlijk altijd wel, maar nu voel ik veel dat meer. 

Beata Stawiarska

Picknicken in het bos eind oktober zou een jaar geleden waarschijnlijk geen optie zijn, maar in 2020 zijn we creatiever geworden in hoe we als gezin de tijd met elkaar doorbrengen.

Riepko Krijthe, oud-deelnemer online workshop Signatuur & portfolio

“My home is my castle”

De wereld wordt weer kleiner. 

De thuiszorg is afgezegd, kleinkinderen komen niet of nauwelijks langs. We houden telefonisch kontakt.

Kinderen houden zich keurig aan de anderhalve meter.

De wekelijkse bridge met vriendinnen nu ook maar even niet.

Gelukkig hebben we elkaar.

Cees Buitendijk

Ver weg van hier en nu.

Kos Hemerik, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

Een vervreemdende foto voor deze rare tijd waarin we onze handen vaker ontsmetten dan ooit. We slaan ons er door heen met onze gedachten bij een licht puntje achter in de tunnel.

Mariet Dingemans, derdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Dit is een zelfportret van mij en mijn man tijdens de eerste golf, gemaakt begin april dit jaar. Die tijd heb ik als heel onzeker ervaren, we zaten opeens 24/7 thuis met het hele gezin. Nu tijdens de tweede golf merk ik dat ik meer gewend ben en het beter aan kan, ook omdat de kinderen weer naar school zijn en er meer dingen mogelijk zijn. Veel vrienden en mensen die ik spreek ervaren het juist andersom; de eerte golf zorgde voor een periode van bezinning en rust in hun hectische leven maar nu zijn ze er helemaal klaar mee. 

Vincent Rijs

Dualisme

Iedere dag de strijd aanbinden tussen wanhoop en kracht.

Deirdre Daly, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

A great silence fell upon Amsterdam last March. 

A new soundscape, to be filled. 

New spaces to imagine. 

In those slow, quiet days,

in between disorientation and some fear, 

every now and then, 

light beckoned new possibilities.

Maybe.  

Cara Louwman, oud-deelnemer Expert Programma: 'Fotoboek: van beeld tot publicatie'

In tijden van crisis hebben we meer behoefte aan verbondenheid dan anders. Want we zijn bezorgd. Over onze eigen gezondheid en die van onze naasten. We denken meer na over onze familie. Hoe ben ik geworden wie ik ben? Hoe is mijn familiegeschiedenis van invloed op wie ik ben?

"We zijn gemaakt van de talenten, mislukkingen, angsten en passies van onze voorouders. En het is door deze geleefde ervaringen dat ze in ons aanwezig zijn”.

Frank 't Hart

Flexibiliteit is een groot goed: meebewegend tijdens onzekere en sterke stromen of stormen kun je jezelf groter maken dan je dacht te kunnen zijn en stapje voor stapje weer richting rust manoeuvreren.

Anne Nobels

De confrontatie met mezelf aangaan, dat is iets dat deze tijd me heeft gebracht. Ik had altijd graag tijd voor mezelf, maar nu het opeens niet meer anders kon kreeg het een andere betekenis. Soms was het een geschenk en soms... niet. Ik sta wel sterker in mijn schoenen.

Petra Moes

Hier in Frankrijk zijn alleen de allernoodzakelijkste verplaatsingen toegestaan, met een formulier. 

Een luchtje scheppen mag maximaal 1km rondom het huis, maximaal 1 uur per dag. 

De zorg voor de dagelijkse dingen en dieren geeft structuur, traagheid en een bijzondere herwaardering van het gewone.

ErikJan Braakman

Foto #7 uit de serie “Stilte op straat, Haarlem'

"Na de aankondiging in maart van dit jaar, wilde ik in de eerste dagen van de intelligente lockdown de ’stilte op straat’ vastleggen.
Mede geïnspireerd door de enkele jaren geleden gemaakte Amsterdamse serie (Het is stil op straat)van Hugo Lingeman heb ik de serie “Stilte op straat in Haarlem” gemaakt. De leegte op meerdere bekende en normaal drukke plekken in Haarlem waren op deze woensdagmorgen een symptoom van de ongrijpbare angst en onzekerheid rondom het COVID-19 virus."

Annelies Damen, alumna

'A young woman wants to break out of the windowed cage she is in, but she is not allowed to. She wants to feel free again.'

Monica van Kleef

Deze foto is 1 uit een serie over Corona die ik sinds maart gemaakt heb: dreiging van buiten, beschutting zoeken binnen, dierbaren beschermen, contrast harde werkelijkheid en het gevoel.

Anton Havelaar

De kunstenaar zoekt naar inhoud voor zijn lege kader. 

Hij treft wel koele esthetiek aan, maar geen veiligheid.

Herbert van der Beek

Andere tijden. Vertrouwde momenten.

Bram van den Dool

Op weg naar het Fotohuis.

Het regent flink.

Ben beschermt.

In de tram.

Door mondkapje.

Zie wazig.

Toch benieuwd naar mijn look.

Oeps, een Selfie.

Oké, voor tijdelijk?

Christian Arts, alumnus

Corona heeft ons gedwongen grenzen te stellen aan onze vrijheid. Deze foto symboliseert dat: de toerist die wordt geconfronteerd met het einde van zijn mogelijkheden om te reizen.

Saul Frelink

De foto is gemaakt op een wandeling door Nijmegen. Er loopt sinds kort een groene lijn door de stad  (in navolging van Nantes in Frankrijk) als belevingsroute langs culturele hotspots, kunstwerken en historische plekken. (ik sta op die lijn).

Henk Egbertzen

Vindt bescherming achter het masker maar de angst die blijft!

Febe Meijnen, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Eenzaamheid, de verborgen epidemie

Zoveel mensen maar toch alleen
Ik heb je nodig, ik kan het niet alleen
Geef mij je glimlach
Kijk, zie je, ik ben niet alleen
Reik mij je hand, ik heb het nodig
Zie je mij? Ik jou wel
Hier heb je de mijne
We kunnen het
Samen, jij en ik

Maarten van der Lande

"Every period has its virtues, even a time of turmoil..." 

Count Alexander Rostov in "A gentleman in Moscow" by Amor Towles 

Robert Kienstra

Ondanks dat de wereld op zijn kop staat blijven wij onze dagelijkse rituelen uitvoeren.

Arjan Spannenburg, alumnus

"Wether the world is a danger to me, or I'm a danger to the world... we're all living with a fragile protective shield around us..."

Wesley Lagendijk, oud-student Basisopleiding Uitbouw

"The Circus is gone..."

Sjef Moling

In onzekere tijden trekken we ons terug achter de voordeur en zoeken we veiligheid in de gebruiken van onze jeugd. De gezelligheid en de warmte van het gezin geeft ons onze veiligheid terug en is een veilige haven in een tijd dat het buiten raast en dondert. Juist in onzekere tijden hebben we behoefte aan deze warmte en vinden we daar onze veiligheid en ontsnappen we aan het geweld van de wereld.

André Roosendahl, eerstejaars student Conceptueel Beeld

‘Uncertainty? Danger? Fear? Don’t know what to feel anymore.’

Boris Cremers, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

De hele grote wereld met alle mogelijkheden.

De wereld lijkt kleiner te worden, maar de mogelijkheden blijven.

Als je maar creatief blijft denken en doen. 

Daniëlle Verwer, oud-student

Huishond

Lang gezworven. Overleefd zonder leider, in onzekere tijden. Op je hoede……Geslagen, verstoten, bang. Nog een restant vertrouwen in mensen.

Kom maar bij me. Vertrouwen groeit. Kalmte in je kop. Stabiele ziel, goed instinct.

Nu samen in een onzekere tijd, onze instincten gebruiken. We delen nu nog meer tijd. Jouw vacht, mijn huid. Contact.

Je weet niets van Covid19, daar ben ik blij om. Waar gaan we heen vandaag?

Alle tijd voor jou….

Marie-José van Lent

‘Het wachten beu’ 

Deze foto heb ik gemaakt tijdens de lockdown in het voorjaar. De sfeer van de schilderijen van Edward Hopper paste goed bij mijn gevoel in die periode. Geïsoleerde mensen en de tijd lijkt stilgezet. Wachten, maar waarop?

Carolien Beekman

Disturbance in tranquility

Annemieke Wijmer, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

The Memory Of Touch

It is a time in which people distance from each other and get scared of physical contact. How do you act as a person, what does contact imply? How long can you remember the touch of a loved one? Does the memory fade away? Or do the memories blur and mix?

For me it interesting to research this feeling, with a little friction in the touch and the symbolic elements of nature like the forget-me-not flower. These elements will remind us, that in the end, we are just human and touch is our nature as well.

Caroline Yntema, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Een warme dag zomerdag in tijden van Covid. Het zekere voor het onzekere: een jointje, een plantenspuit en een mondkapje.

Vincka van der Veen, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

'In My Own Little Bubble’

Living in a fantasy, separated from the rest of the world by a thin layer of my imagination…

Catharina van de Ven

Een beeldhouwwerk in natte klei, beschermd door een plastic zak, het portret ademt maar blijft binnengesloten, safe in haar eigen bubble.

Mirjam van Volen, tweedejaars student Fotoschool

Solitude

Menno de Vries, eerstejaars student Conceptueel Beeld

De boom, mijn voorbeeld.

Seizoenen, mensen, stormen; ze gaan voorbij en de boom groeit door, blijft staan, is stug in zijn ‘zijn’. Na een wond wordt zijn bast dikker, bij schaduw groeit hij hoger.

Fysiek houvast maar ook een herinnering aan het belang van standvastigheid, geworteld zijn en langzaam blijven groeien. Wel reageren op je omgeving maar doorgaan wat er ook om je heen gebeurt.

Rinke van Zanden

Ik heb er inmiddels ruim twee weken quarantaine op zitten met een corona besmetting. Dit heeft mijn perspectief op het thema danig veranderd. Waar het eerst voelde als iets wat ik op relatief veilige afstand kon houden, is deze veiligheid nu verdwenen. 

Een verrassend lang ziekteproces samen met de afhankelijkheid die dat creëert in een tijd dat zelf boodschappen doen met een snotneus als een doodzonde wordt gezien, hebben mijn fotografische blik veranderd. Voor nu althans, tot ik weer de wereld in mag.

De blik is niet zozeer meer naar binnen gegaan, want dat is wat ik altijd al doe wanneer ik op zoek naar beelden. Het verschil zit 'm erin dat de herwaardering van wat ik heb en de sterke band die ik voel met mijn directe leefomgeving ook in beeld naar voren komt. Mijn huis. Met liefde ingericht met mijn spullen, mijn licht en de energie van mijn hond Bep, die een maand geleden is overleden. Het draagt allemaal bij aan mijn binding met de plek die langzaamaan steeds meer mijn thuis is geworden. En dat is wat ik nu meer besef dan voor ik corona kreeg. 

Grappig genoeg heeft hetgeen dat als aanstichter van alle onzekerheid gezien wordt er in mijn geval dus voor gezorgd dat mijn gevoel van veiligheid is vergroot.

Robert Jan Duyverman, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

De lol is van mijn strand

Teveel mensen werden te weinig

De lol is van mijn strand

De wereld trekt voorbij

Een waas van onwerkelijkheid

De lol is van mijn strand

De waanzin van de drukte voorbij

De lol is eraf

Maar ze blijft zo mooi 

Voor altijd de zee

Caroline Kist, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

De wereld van nu voelt onwerkelijk en kunstmatig. Net zo kunstmatig als de in roze verpakte hooibalen voor de koeien. Wil dit meisje leven in zo'n wereld? 

Maud Schijen

What lies ahead of me?

What can I expect?

Is there something I can hold on to?

Or is the future shrouded in uncertainty?

Let go control, trust on yourself and find your way forward.

Together.

Jasmijn Weenink, student Fotoschool

Momenteel is er veel te doen over de kerkdiensten die massaal doorgang mogen vinden in deze rare tijden. Godsdienst is een anker voor velen. Het is daarom een zeer moeilijk dilemma, dat echt een bijzondere tegenstrijdigheid geeft binnen het nieuwe normaal. Dwing je mensen hun anker op te geven, zodat ze niet ziek worden? Of worden ze ziek, als je ze hun anker afneemt? 

Karin van Bijlevelt 

Moe... Het onbekende raast in mij, trekt aan mij en praat met mij, het fluistert; dagenlang. Alleen zijn in mijn cocon van onwetendheid, soms gekmakend bang.

Renata Dutrée, alumna

In the Shadows of my Mind

And then came the coronavirus. It took some time before people all over the world really started to understand the magnitude of the novel coronavirus and the disease it causes. We now know that it can cause lung-, heart- and brain- damage and that a definite cure or vaccine isn’t available yet. It acts as an invisible enemy and can have lethal impact.

We are forced to be more reflective on our decision-making and the chain of causality. The risk of putting our loved ones in danger is clearly present

The turmoil we find ourselves in, with no end in sight yet, leaves us not only isolated but drained as well. We feel locked up in the confined spaces of our homes. The stress and anxiety are taking their toll on our mental health.  Feeling uncertain about what is to come, the loneliness, grief and despair, death, we try to look for consolation. We long for the soothing greens of nature to expel the blues from our minds. But nothing is as it was before. We’re at a loss and experience dizziness and disconnect. We have difficulty in focusing, find it hard to concentrate. But what happens in our minds will ultimately decide our actions or lack of these.

With this series I try to find ways to express these feelings of loss and uncertainty. These feelings, if left unattended, might prove to be equally harming as the virus itself. It is a lonely place, being on your own. These images hopefully offer some solace in a time where we seem to be disconnected not only to our environment but to ourselves as well.

Julia Saviuk

February 2020, a month before the Amsterdam comforting and warming cafes’ lights were turned off for a while, so much waiting for those to be back.

Jan Hooftman, workshopdeelnemer Documentaire fotografie, Portretfotografie en Signatuur & Portfolio

Ik heb met deze foto de sfeer van het isolement waarin vele mens in verkeren vastgelegd.

Je zit als het ware opgesloten in je eigen "hokje". Je wereld is transparant maar toch afgesloten.

Ben Roozendaal

De foto is genomen dit jaar op het strand van Heemskerk in het begin van de corona crisis, 3 weken na het moment dat de hele kustlijn te horen kreeg dat er recreatie was toegestaan op het strand. Een moeder die haar rust moment pakt en haar zoon die ook zijn aandacht op eist.

Sterre de Boer, workshopdeelneemster Portretfotografie

De vele face shields die nu te zien zijn op straat en in de ziekenhuizen, het communiceren door plexiglas bij het verpleeghuis… Deze compositie vond ik daarom passen bij Finding security in uncertain times. 

Ellen Kramer

In deze tijd zijn we steeds meer teruggeworpen in onze eigen wereld. Het licht dat van buitenaf naar binnen valt projecteert de tralies van een kooi om mij heen om houdt mij gevangen maar biedt mij ook geborgenheid.

Simone Michielsen

In een tijd van angst voor het onbekende, betreden we openbare wateren met bescherming.

Michiel Stock

De foto is genomen in Japan, nog voor de coronacrisis. Toentertijd zocht ik naar beelden die betrekking hebben op een onderliggende (sociale) spanning in een cultuur waarin loyaliteit en zenmeesterschap wordt nagestreefd. In de huidige context kan dit beeld weer anders worden geinterpreteerd. Daarom roept het ook vragen op en lijkt het passend binnen de thematiek: finding security in uncertain times.

Alaya Barends

Café Emmelot

Al eeuwen een familie bedrijf.

7 dagen in de week open.

Reuring, chaos, touristen. 

Altijd iets te beleven, nooit saai.

Covid-19.

Kijkend naar buiten, stilte in het café.

Geen muziek of gasten, de tap die nog nooit zolang heeft stil gestaan.

Wat zal de toekomst voor deze mooie tent midden op de oudezijds voorburgwal brengen? 

Wat zal de toekomst brengen voor haar werknemers en eigenaren?

Niemand die dit weet, hopend op het beste.

Covid-19.

Ozgur Aydin

Olga Wagemans, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

“Dit beeld laat voor mij de tegenstrijdigheid zien van onderdrukking en overgave.

Hoe ik mij in deze tijd gevangen kan voelen terwijl ik weet dat iedereen in essentie volledig vrij is.

Dat de angst voor het onbekende mij uitnodigt om mij nog meer over te geven.

Overgave aan alles wat is.”

Lonneke

Meestal maak ik portretten van andere mensen. In deze Corona tijden moet ik het maar met de spiegel doen. Dit is mijn zelfportret waarover heen ik een “vrij” rennend meisje in vervaagd heb. Ondanks dat het gevoel van vrijheid voor mezelf en vele anderen vervaagd in deze periode, haal ik veel geluk en een gevoel van vrijheid uit muziek (vandaar de oortjes).

Sabrina Vermeulen

HOLD YOUR BREATH

In november 2019 vloog ik terug naar Australië. Voor twee weken was ik in Nederland om al mijn inboedel naar de kringloop te brengen. De overige zes dozen stalde ik bij een vriendin op zolder en ik vertrok. De intentie was om in Australië te blijven. Als ik een deur sluit gaat er wel weer een nieuwe open was mijn motto. Niks was minder waar. Zodra ik terug kwam in Australië begonnen de bosbranden. Precies in het gebied wat ik zojuist tot mijn nieuwe thuis had benoemd. Weggaan was voor mij geen optie. In de vijf maanden daarvoor was ik verwelkomt in zo'n mooie community. Ik bleef in het gebied waar de branden genadeloos toesloegen. De lucht was bedekt met rook wat het "nieuwe normaal werd". In en onderwater was de enige plek waar je je even in een andere wereld kon begeven. Deze foto maakte ik toen ik met mijn camera onder een golf door dook. Zodra ik de foto in lightroom had geladen zag ik er direct een gezicht in. Een vrouw dat onder de golven door duikt en dekking zoekt. Ik gaf de foto de titel "Hold your breath" en deze foto is uitgewerkt tot een fotoserie waarin ik zowel de donkere als de veerkrachtige kant van de branden probeer te laten zien. Als er een plek is waar ik ook nu weer zekerheid vind in onzekerheid, dan is dat het water, en met name in de zee. In de komende tijd wil ik ook beide fotoseries gaan linken. Want hoewel het virus niet in de lucht zichtbaar is, is het voelbaar dat een ieder zijn adem inhoudt.

Saskia Koot, student Basisopleiding

De generatie C, geen feesten, geen reizen, geen colleges. Staat Hugo hier op iemand te wachten, of wil hij gewoon even buiten staan, of zit hij in zijn eigen denk wereld? 

Yvonne Zijtregtop

Controle. Ik heb het geprobeerd. Nu is het tijd voor accepteren en loslaten. Ik bewandel mijn pad in het hier en nu. Zowel de donkere perioden als de verlichte kant ervaren. En juist daar vind ik mijn zekerheid in onzekere tijden.

Diana Blaauw

@home office 

Saul Frelink

Ik maakte deze foto in het oude KPN gebouw tijdens Breda Photo.

Er was een looproute maar je wist in het oude lege gebouw niet echt waar je terecht zou komen en wat voor een expositie je zou zien...

Een beetje zoals nu...

Caroline Girardot-Bijnen, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Mijn zekerheid is dat wat er ook gebeurt mijn verbeeldingskracht me nooit in de steek zal laten. Daar heb ik geen reis of misschien zelfs wel buitenwereld voor nodig.  Dat idee geeft me een veilig gevoel, ik zal me nooit hoeven vervelen.

Iris Wielders, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Loveintimesofcorona

Mauriel Schoenmaekers

Mijn wereld staat stil

Onze wereld staat op zijn kop

Open staan voor anderen wordt moeilijk gemaakt

Blijf kijken en verwonderen

Wees jezelf

Niet bang

Maar open

Geef mij hou vast

Beitske Kempenaar, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

Verbinding Verbroken

Maart 2020, ineens staat het leven stil.

Ik moet mij opnieuw leren verhouding tot mijn omgeving,

de vanzelfsprekende verbinding is verbroken.

Zelfs de natuur lijkt op afstand te staan.

Mijn gevoel leg ik vast met een pinhole lens.

Joop Plukkel

De weinig consequente aanpak van Covid-19 maakt dat er nogal verschillend gedacht wordt over wat er nu nog wel en wat er nu niet meer mag. 't Is wat. Kabouters zijn daar minder moeilijk in; die spreken maatregelen af en houden zich daar aan. Zoals een mondkapjesplicht, ook buiten de paddenstoel, zoals je ziet. 

Marina Marinkovic, eerstejaars student Fotoschool

Met mijn foto's wil ik het leven van gewone mensen in bijzondere omstandigheden laten zien en opeens leven we allemáál in bijzondere omstandigheden. 

Henriette Driessens

During lockdown, our fragile body and mind is confronted with its shadow aspects

Parts that you do not want admit to having, the unconscious side

And it is through effort to become self-aware and recognise our shadow

In these challenging times we are asked to turn into ourselves

To find and reconnect to our Inner Source of Energy...

Donna Stam

Deze foto komt uit een kleine fotoreportage die ik tijdens de vorige lockdown heb gemaakt van mijn ouders: zo komen zij de tijd door. Deze foto laat, vind ik, heel mooi zien hoe zij misschien wel afgesloten zijn van de buitenwereld, maar juist samen heel erg sterk staan. 

Douwe Baert, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Naar buiten wil iedereen stoer zijn, maar uiteindelijk zoek je toch iemand om mee te knuffelen. In (zelf)isolatie kan dat niet altijd een mens zijn, dus soms moet dat met een knuffeldier zoals Benny hier. 

Margriet van de Velde, alumna

Deze zusjes waren samen in de buik van hun moeder. Vandaag na 10 jaar zie ik dat ze die geborgenheid nog bij elkaar vinden.

Nausikaä de Blaauw, derdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Covid affects all of us. In these times I find comfort and security in nature. It helps me clear my mind and regain focus. Wandering through the green with my dog, often alone and sometimes with people I hold dear, enables me to experience a reality that doesn’t seem to be any different now than it was before covid decided to wreak havoc in our lives. 

Eline Boonstra, oud-student

Met dit beeld heb ik twee beelden samengesmolten. Druppels in een spinnenweb en reflecties van boomstammen in het water. Voor mij staat dit symbool van de stamcellen, de witte bloedcellen en mijn verbondenheid met het leven, met de mensheid (en mijn donor).

In juni 2019, negen maanden voor de Coronacrisis kreeg ik de stamcellen van een anonieme donor voor de behandeling van ALL, die vooraf werd gegaan door een besmetting met een (voor een groot aantal antibiotica resistente) bacterie in mijn keel die mij verstikte en op de IC deed belanden. Een heel spannende en onzekere tijd. Maar voor mij overheerst het gevoel van verbondenheid, dankbaarheid en het teamwerk en het geweldige potentieel dat we samen hebben. Dat zien we nu ook weer. In onze individuele maatschappij komen we er achter dat we veel meer verbonden zijn dan we denken. We kunnen niet zonder medewerking van die ander. Het bloed dat nu door mijn aderen stroomt is niet mijn bloed maar komt van een jong meisje van 19. Ik had er anders niet meer geweest.

Eva Meylink, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Nu het leven meer stilvalt, merk ik dat ik op zoek ga naar inspiratie in mijn huis. Een doodnormale badjas aan een hanger, de kleren van mijn vriend over een stoel: er lijkt ineens schoonheid in te zitten. Het licht dat naar binnen valt en voor een schaduwspel zorgt op de muren. Ik verwonder mij erover.

Nancy Poeran, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Eén ding is zeker in deze tijden, dat niets zeker is. Hoe lang gaat het duren en zal alles nog terugkomen naar normaal? Het enige wat we kunnen doen is afwachten. De toekomst met open ogen tegemoet treden en positief blijven.

Saskia van den Boom, eerstejaars student Fotoschool

Op de foto 'In quarantaine' zie je een vrouw in een wereld die niet helemaal klopt. Ze kijkt uit het raam, maar kan en mag er niet bij. Doordat de vrouw een masker draagt, geeft het een surrealistisch beeld. Desolaat en geïsoleerd. Zoals velen van ons zich nu zullen voelen.

Dominique de Haan, student Basisopleiding Uitbouw

Puber op zoek naar veiligheid in onzekere tijden.

Toine van Laack, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Every step is a crossroad. Should I go in, or should I stay out? Continue or turn-around? Come closer or move on?

Klasina van der Hoek, eerstejaars student Opleiding tot Fotograaf

2020 geef houvast, bied perspectief

Berber Maria Rip, workshopdeelnemer Fotografie & styling

De afgelopen maanden ben ik meer thuis dan ooit. De hortensia’s die in mijn tuin groeien, bieden schoonheid in onzekere tijden.

Doris Post

Zie altijd het positieve in een lastige situatie.

Thuis werken tijdens gedeelde lockdown.

Berry van Galen, eindexamenstudent

Dit is Jelle van Twillert. Vorig jaar om deze tijd afgestudeerd aan de Design Academie in Eindhoven. Dit zegt hij over zichzelf:

'My name is Jelle, besides a designer, I’m a creator, cook, bartender, sailor, traveler, sneaker lover, loyal friend, and life enjoyer. I recently graduated from Design Academy Eindhoven and I'm starting to figure out what I would like to do with everything that I’ve learned in the past years.'

Jelle studeerde af met vrolijke gekleurde banken voor kantoren en horeca. Hoe zal het hem vergaan deze komende periode waarin thuiswerken de norm is en de horeca gesloten is? Wat staat er voor hem beschreven in deze glazen bol van onzekerheden?

To Huidekoper, eindexamenstudent Opleiding tot Fotograaf

Hier mijn beeld voor de open call, waar ik het gevecht en het onvermogen van onzekerheid en onwetendheid laat zien. Je moet terug naar jezelf, de kern. Daar moeten we het mee doen. Ongeacht externe gebeurtenissen.

Ik heb er nog een klein gedichtje bij geschreven:

‘een kop met een romp

daar moeten we het mee doen’

Louisa Verhulst, derdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Mijn vriendin Nikki is zwanger, zwanger van een tweeling. Wat brengt deze onzekere tijd voor haar, voor haar nieuwe vriend en zeker voor haar baby's? In wat voor tijd worden deze zo gewenste kindjes geboren? Hoe zullen ze opgroeien? Net zo onbevangen en zonder angsten als hun kersverse ouders? Zij vinden in ieder geval houvast bij elkaar. Ze gaan gewoon trouwen. Ze kiezen voor elkaar. Ze kiezen voor dit nieuwe leven. 

Mariko de Groot

Soms hoef je geen woorden toe te voegen aan een beeld of foto. Soms zeggen deze meer dan alleen maar woorden. Zeker in deze tijd.

Mark Timo, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Ik heb een portret serie gemaakt “schijnveiligheid”. De serie roept de vraag op “hoe zinvol zijn mondkapjes”? De overheid heeft maandenlang geroepen dat mondkapjes schijnheiligheid bieden. Nu geven ze toch advies om ze te dragen en wellicht zelfs komende week verplicht te stellen. Bieden ze nu dan opeens wel zekerheid in deze onzekere tijden?

Kevin Kwee, alumnus

Deze foto heb ik geschoten met m'n iPhone op 25 maart 2020. Een paar dagen na de lockdown. Volgens mij ging ik na dagen weer voor het eerst naar buiten. Een stukje fietsen en ondertussen foto's maken.

Monique Belier, derdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Reconnected

Terwijl de dagen zich aaneenrijgen en de gedwongen stilstand aanhoudt. 

Zoek ik naar verbinding. Kinderlijk, verwonderend, herontdek ik de natuur om mij heen. 

Zij was daar al die tijd, geduldig, wachtend tot ik kwam.

Herman Wouters, docent

Wellicht wat letterlijk, maar ik ben ook wel verbaasd over de snelheid waarmee we aan dat “nieuwe normaal” wennen.

Geen handen meer geven, afstand houden, geen omhelzingen, handen ontsmetten.

Maar blijkbaar blijven sommigen dingen hetzelfde en moet zo’n rol nog wel aan de ketting..

(gefotografeerd in een zeer eenvoudig hotel in Duitsland)

Jaap Kloppenburg, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

Teken van Trouw

Eens gegeven toen de 1e wereld ten onderging aan haar eigen kwaad en geweld.

God heeft de regenboog gegeven als teken dat Hij de wereld bewaart en in stand houdt.

Dat geeft mij zekerheid als ik opgesloten zit in mijn situatie.

Ik geloof dat God deze wereld tot voltooiing brengt. De mensheid zal de wereld weer vullen met onrecht, overheersing en machtsmisbruik. Maar al dat onrecht heeft niet het laatste woord. Dat geeft zelfs zekerheid in tijden waarin een monopolie op de macht wordt gevestigd.

Jaap Modder

Gülcan Turhan, student Basisopleiding

We have always spent our summer vacations sailing at Mediterranean Sea hiring a sailboat there. After getting too overwhelmed with the struggle of past 4 months what Covid has introduced into our lives, we have decided to sail to Zeeland with our own sailboat… which is hardly used fully due to busy schedules. This summer we spent 2 months in the boat. Actual plan was only for 10 days… Our sailboat became our escape place at Marina Bruinisse in Zeeland…. Such a lovely place with full of sea life and nature! Where the skies and earth becomes one.  We re-invented the meaning of security, relaxation and appreciation in these uncertain times… in 25 square meter.. 

Working from the boat and the rest of the time enjoying the simplicity of life… watching seagulls hunting the fishes, observing the patience of the kids trying to catch crabs for hours, making jam from blackberries that I picked every morning while hike along the sea and much many more beautiful things. 

It felt so secure indulging myself in the tranquility of the sunsets at the end of everyday…. As this photo also tells… We found the security in sailboat at beautiful Zeeland….

Elisabeth Lanz, tweedejaars student Opleiding tot Fotograaf

Loose your mind. Loose your thoughts. Loose your beliefs. Surrender.

Kaj Venhuizen, alumnus

Mijn fotografisch werk schiet ik veelal tijdens lange wandelingen in de natuur over de hele wereld.

Door het wegvallen van de vliegindustrie de eerste maanden, en nog steeds de vele beperkingen die er zijn om te reizen over onze mooie planeet, wordt het fotograferen zoals ik dat gewend was moeilijk.

Het vult me soms met weemoed, soms met reflectieve momenten over hoe alles met elkaar samenhangt.

Carel van der Lippe

In coronatijd ben ik veel uren van de dag te vinden bij m’n buro. Daar blijf ik doen wat ik leuk vind en zo heb ik houvast. 

Quitama Everaardt, derdejaars student Opleiding tot Fotograaf

Uit de serie Corona hyperfocus.

Door te focussen op het licht ontstaat een nieuwe dimensie. Daar waar beperkingen niet langer meer belemmerend zijn.

Corien de Witte

Een schuilplaats in een vreemde wereld.

Jan Hooftman, workshopdeelnemer Documentaire fotografie, Portretfotografie en Signatuur & Portfolio

De foto vertaalt het gevoel van het onzichtbare, ongrijpbare van het virus en het gedwongen isolement waar in je terecht kunt komen. De bestemming van de reiziger is vaag, onbekend en bovenal alleen op weg. 

Rinke van Zanden

Op een trip naar Portugal vorige maand heb ik wat mooie, wat meer poëtische beelden geschoten die met een beetje vrije blik binnen het thema kunnen passen. 

Renco Hatenboer, workshopdeelnemer Mode fotografie

Veiligheid van het masker. Niet alleen als bescherming voor jezelf en anderen tegen Covid-19, maar ook om je af te schermen tegen de hectiek van het dagelijkse leven.

Helen de Vries, alumna

Door de sociale maatregelen ben ik in een creatieve lockdown gekomen. Het creatieve in mij functioneert niet zonder vrijheid van denken, bewegen en vrij zijn. Het onderdrukt mijn inspiratie om beelden te maken. Maatregelen die opgelegd worden, zonder een vrije discussie te mogen/kunnen voeren, zie ik als onderdrukking.

Harry Wijsbroek, workshopdeelnemer Signatuur & Portfolio

Hoewel jongeren lichamelijk het minste lijken te lijden onder het Coronavirus, ontwikkelen juist zij de meeste psychologische klachten. Veel jongeren lopen tegen praktische problemen aan die hen mentaal parten spelen. Onzekerheid over een huis of baan, extra werkdruk en de zorg voor jonge kinderen zijn veelgenoemde problemen. Maar ook relatief weinig contact en het gebrek aan variatie daarin, de sleur en moedeloosheid over het einde van de crisis zorgen ervoor dat zij mentaal in de knoop komen.

Hoe vind je dan houvast en zekerheid? Ironisch genoeg door elkaar op te zoeken en - ondanks alle verboden - elkaar ook fysiek te benaderen.

Henk Egbertzen

Corona, eenzaam…

Erger is het als je alleen woont. Als je voor al je sociale contacten de deur uit moet. Het betekent gewoon dat je echt op jezelf terug gegooid wordt. Ook als je geen spoor van ziekte hebt, is dat ellendig. Hoe je het ook wendt of keert, isolement is voor niemand gezond. Natuurlijk kun je Facetimen of Skypen, je kunt Zoomen en op alle mogelijke manieren met anderen verbonden blijven. En dat moet je ook absoluut doen. Maar je mist uiteindelijk toch de contacten die je gewend was te hebben en waar je mee vertrouwd was en die het dagelijks leven bepalen.

Marleen Dalhuijsen, vierdejaars student Opleiding tot Fotograaf

In de lockdown is het gevoel van eenzaamheid dat bij mij overheerst. Het enige dat ik kan doen is mij hierin berusten.

Sander Martens

“Quarantaine”, Surhuisterveen (2020)

We zitten midden in de 2^e golf van het corona-virus en nog steeds neemt het aantal besmettingen toe. Wat te doen? Het enige antwoord is zo veel mogelijk thuisblijven, thuis werken, en vanuit huis zo goed en zo kwaad als dat gaat met elkaar verbonden blijven.

Sterre de Boer, workshopdeelnemer Portretfotografie: studio & locatie

Deze foto is onderdeel van een serie genaamd “Summer in the city”. Onzeker wanneer het strandstoeltje weer uitgeklapt mag worden op het strand, op zoek naar het zomerlust gevoel in de Jordaan. 

Ursula van de Bunte

Het enige constante leek de kerk. Zij stond er van buiten onbewogen bij.

Mensen in nood roepen God aan, maar doe je dat ook als je denkt dat deze tijd een straf van God is?

Er is wanhoop, boosheid maar ook troost en steun... een dubbel verhaal…

Hanna Snijder, alumna

Toen de eerste lockdown werd aangekondigd heb ik letterlijk een verstikkend gevoel gekregen. 

Alleen het idee niet meer vrij te kunnen bewegen, dat ‘iets’ mijn leven controleert! 

De corona-maatregelen zijn ervoor om me tegen het virus te beschermen maar ze geven me vooral het gevoel van onrust en somberheid. 

Wat we ook doen, waar we ons verschuilen we hebben er geen controle over. Niemand kan het virus zien, horen of ruiken.

Het gevoel van te verstikken heb ik nog steeds (en niet alleen vanwege de mondkapjes).

Rosaria Macri

De strijd tussen eenzaamheid door angst en de behoefte aan gezelschap. Wat zal de toekomst brengen? Komt iemand zitten naast jou?

Manon Sas, eerstejaars student Opleiding tot Fotograaf

'Je krijgt hier een inkijkje in de kitesurf community op de Brouwersdam in Zeeland. Op het oog is hier weinig veranderd. Het nieuwe normaal is het oude normaal. En de wereld draait niet om covid-19, maar om het aanvoelen van de wind. Los zijn van wat 'buiten' gebeurt. Maar ondanks die momenten van ontspannen en ontsnappen is de dreiging voelbaar. Pas als de meeuwen gaan slapen, trek je een deken over je heen. Alleen op de dam.'

Marc Olthoff

Dit beeld is geïnspireerd op de eenzaamheid die sommige mensen voelden ten tijde van de lock-down. Op de achtergrond vele reisboeken en “lonely planets”.

Juul Verheijen, eerstejaars student Conceptueel Beeld

Hidde, mijn zoon, is in de war door het virus. School is soms online, afspreken is lastig, feestjes gaan niet door. Hij denkt er over na en sluit zich soms af.

Francesca Menghini

How do you find security in uncertain times? I would say being grateful. 
It starts from the little things, like having breakfast and suddenly notice a beautiful sun ray. I never noticed it before. I discovered more than ever the importance to feel appreciation for what we have. To not complain about not being able to go somewhere or drink with friends like we used to. To not complain about a missed job opportunity. I started to observe deeper what's around me, even when I thought there wasn't anything so impressive, even when I was tired of this pandemic, seeking beauty in things I think were boring just because I knew them. 
Fascinated by how light falls on subjects I've started to focus on searching for a way to show how I now see my surroundings. Light and dark give a different shape to reality for each of us. Especially during these hard times. Do you search for light or dark? Do I search for light or dark?